- عنایت کردن
توجه کردن، یاری کردن، لطف کردن، کنایه از بخشیدن
معنی عنایت کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- عنایت کردن (مَ / مِ بَ تَ)
یاری کردن و نصرت دادن و امداد نمودن. (ناظم الاطباء). توجه کردن. (فرهنگ فارسی معین) : یکسال محبوس بماند و پس فرصت جستندو عنایت کردند تا خلاص یافت. (تاریخ بیهقی ص 449).
مرا گفت کاینجا غریبست جانت
بدو کن عنایت که تنت ایدریست.
ناصرخسرو.
اندر اول بیماری به جگر و سپرز باید عنایت کرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و اصل اندر علاج همه انواع آن است که از ابتداء بیماری به سه چیز عنایت کنند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). اندر علاج حمی یوم که از غم تولد کند عنایت به دل بیشتر باید کرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
گر عنایت کنی و من برهم
از بزرگی ترا سزا باشد.
مسعودسعد.
گوید ملک مرا که عنایت بیاب تو
چندان کنم که جان عدو با عنا کنم.
مسعودسعد.
چو سلطان عنایت کند با بدان
کجا ماند آسایش بخردان.
سعدی.
یک روز عنایت کن و تیری بمن انداز
باشد که تفرج بکنم دست و کمانت.
سعدی (کلیات چ فروغی ص 560).
، اعانت کردن وانعام کردن و لطف نمودن و بخشش کردن. (ناظم الاطباء). بخشیدن. اهداء کردن. (فرهنگ فارسی معین) : دلهای ایشان قرار گیرد بر آنچه خدا بدیشان عنایت کرده. (تاریخ بیهقی ص 314)
مرا گفت کاینجا غریبست جانت
بدو کن عنایت که تنت ایدریست.
ناصرخسرو.
اندر اول بیماری به جگر و سپرز باید عنایت کرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و اصل اندر علاج همه انواع آن است که از ابتداء بیماری به سه چیز عنایت کنند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). اندر علاج حمی یوم که از غم تولد کند عنایت به دل بیشتر باید کرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
گر عنایت کنی و من برهم
از بزرگی ترا سزا باشد.
مسعودسعد.
گوید ملک مرا که عنایت بیاب تو
چندان کنم که جان عدو با عنا کنم.
مسعودسعد.
چو سلطان عنایت کند با بدان
کجا ماند آسایش بخردان.
سعدی.
یک روز عنایت کن و تیری بمن انداز
باشد که تفرج بکنم دست و کمانت.
سعدی (کلیات چ فروغی ص 560).
، اعانت کردن وانعام کردن و لطف نمودن و بخشش کردن. (ناظم الاطباء). بخشیدن. اهداء کردن. (فرهنگ فارسی معین) : دلهای ایشان قرار گیرد بر آنچه خدا بدیشان عنایت کرده. (تاریخ بیهقی ص 314)
- عنایت کردن
امداد نمودن، توجه کردن
- عنایت کردن
توجه کردن، محبت کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هاچیدن نیدن آنیهیدن جامنیدن زامنیدن وازنیدن هاختن هختن ویتاردن راهنمایی کردن
تاییدن بس بودن، برآمدن کار ساختن بس شدن، کافی بودن، از عهده کسی بر آمدن: شما بجمله عرب یکی را کفایت کنید، از عهده اجرای امری بر آمدن: مسعود... جزما فرمان داد ک این مهم ترا باید کفایت کرد والی جز از اطاعت چاره ندید
ویچاردن، گواژیدن (به کنایت سخن گفتن) تعبیر کردن، سخن گفتن به کنایت
اثر کردن تاثیرکردن، انتقال یافتن مرض از شخصی (یا جانوری) بشخص دیگر
آن کبوترشان ز بازان نشکهد باز سر پیش کبوتر شان نهد (مولانا) پاس داشتن نواختن پاس داشتن رعیت و غیره را، نگاهداشتن حق کسی را، توجه کردن، تعظیم کردن احترام کردن
